வீழ்ந்தது கிளிநொச்சி மட்டுமல்ல தமிழினத் தலைவரும் தான்!

வீழ்ந்தது கிளிநொச்சி மட்டுமல்ல தமிழினத் தலைவரும் தான்!


ஈழத்தின் மீது சிறிலங்க இராணுவத்தின் தொடர் தாக்குதல், விமானங்களின் குண்டுமழை,கடற்ப்படைகளின் கவிழ்ப்புக் கண், அதற்கு இந்திய கடற்ப்படையின் ஒத்துழைப்பு. இந்திய உளவுத்துறையின் உதவி, இந்தியா,பாகிஸ்தான்,சீனா, இஸ்ரேல் போன்ற நாடுகளின் ஆயுதங்கள், இந்திய இராணுவ தொழில் நுட்பவியலாளர்களின் ராடார் மற்றும் அதி நவீன கருவிகளின் கழுகுக் கண், இந்திய இராணுவ தொழில் நுட்ப வல்லுனர்களின் மேலான ஆலோசனைகள். எப்படித்தாக்குவது, எப்படி முறியடிப்பது, இந்திய இராணுவ அதிகாரிகளின் சிங்கள இராணுவத் திறன் ஆய்வு, இலக்கு நிர்ணயம்(Target), நேர கால அவதானிப்பு(Timeframe)..................,

இதற்கிடையே இந்தியாவின் தமிழ் நாடு மாநிலத்தின் முதல் அமைச்சர் தமிழினத் தலைவர் டாக்டர் கலைஞர் மு.கருணாநிதி அவர்களின் இந்திய மத்திய அரசுக்கான அறைகூவல்(ஜெயலலிதா மற்றும் தா.பாண்டியன் உதிர்த்த முத்துக்களைத் தொடர்ந்து தமிழ் சொத்து என்னுடையது என்ற நோக்குடன்), இலங்கையில் போர் நிறுத்தம் செய்ய இந்திய அரசு வற்புறுத்த வேண்டும், இலங்கைக்கு இந்தியா ஆயுத உதவி செய்யக் கூடாது, அப்படி செய்தால் தமிழக எம்பிக்கள் அனைவரும் ராஜினாமா செய்வார்கள்,

தமிழினத் தலைவர் விதித்த கெடு முடிவதற்குள், மத்திய அரசின் மன நிலை தெரிவதற்குள், முதல் ராஜினாமா கடிதம் கனிமொழி கருணாநிதியிடம் இருந்து பெற்றுக் கொள்ளப் படுகிறது. கனிமொழியோடு பதவி ஏற்றுக் கொண்ட இன்னொரு ராஜ்யசபா எம்பியான திருச்சி சிவாவிடமிருந்து வாங்கப் படவில்லை, இரண்டு மூன்று நாட்கள் கனிமொழி ராஜினாமாவை பற்றித்தான் ஊரெங்கும் பேச்சு. தமிழினத் தலைவரின் மகளுக்கு எவ்வளவு தியாக உணர்வு, சிறந்த முன்னுதாரணமாகத் திகழ்கிறார், மற்ற திமுக எம்பிக்கள் பின்னர் ராஜினாமா கடிதம் கொடுத்தது கடலில் கரைத்த பெருங்காயம், இதற்கிடையில் இலங்கை அரசின் ஆலோசகர் (மகிந்தையின் தம்பி) தில்லி வருகை, சந்திப்புகள்


தமிழினத் தலைவர் விதித்த கெடு முடிகிறது(அதாவது நீலிக் கண்ணீர் விட்டாயிற்று). அப்போது கண் துடைப்பு கண்டிப்பாக இருக்க வேண்டும் அல்லவா, அதற்காக வந்தவர்தான் பிரணாப் முகர்ஜி, வந்தவர் கண்ணீரைத் துடைத்துவிட்டு, அதற்குப் பரிகாரமாக மத்திய அரசுக்கு தொடர்ந்து ஆதரவளிப்போம், மத்திய அரசுக்கு எங்களால் எந்த ஆபத்தும் வராது போன்ற உத்திரவாதங்களை தமிழினத் தலைவரிடமிருந்து பெற்றுச் செல்கிறார், மற்ற கட்சித் தலைவர்களை கலந்தாலோசிக்கவில்லை, தமிழ் இன உணர்வாளர்களின் நெருக்கடி தொடர்கிறது, தமிழினத் தலைவர் ஈழத்து மக்களுக்கு உணவுப் பொருட்கள் வழங்குவோம் என்கிறார், வழங்கப்பட்டது, அதில் கொஞ்சம் இலங்கை இராணுவத்தால் சேதப் படுத்தப் பட்டது. மனிதச் சங்கிலி என்றார், செய்தாகிவிட்டது, ஊருக்கு தந்தியடிங்கோ டாக்டருக்கு சொல்லிவிடுங்கோ அப்படின்னார், செய்தாகிவிட்டது.

இதற்கிடையில் இலங்கை சிங்கள அரசின் சனாதிபதி மகிந்த இராசபக்ஷே இந்தியா வருகிறார். பிரதமரைச் சந்தித்த பின் செய்தியாளர்களைச் சந்திக்கும் போது, இலங்கையில் போர் நிறுத்தம் பற்றி இந்தியப் பிரதமர் என்னிடம் எதுவும் பேசவில்லை என்று வெளிப்படையான உண்மையைச் சொல்கிறார்.


பாழாய்ப் போன தமிழ் உணர்வாளர்கள் தமிழினத் தலைவரைக் கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்க, மீண்டும் உணர்வு பெருக்கெடுத்து கண்கள் பனித்து அனைத்துக் கட்சிகளுக்கு அழைப்பு, போர்வைகளைப் போத்திக் கொண்டு நடுவண் அமைச்சரை சந்திக்க சிறு குறு கட்சித் தலைவர்களுடன் தில்லி பயணம், நடுவண் அமைச்சரை சந்தித்து பேசுகிறார், என்ன பேசினார்? எதற்குப் பேசினார்? என்ன நடந்தது?


தமிழ் உணர்வாளர்களின் தொடர் நெருக்கடியால், இந்த சந்திப்பின் போது தமிழினத் தலைவர் பிரதம அமைச்சரிடம் வைத்த பிரதான கோரிக்கை, இந்திய வெளியுறவு அமைச்சர் பெரியவர் பிரணாப் முகர்ஜியை சிங்கள அரசாங்கத்திடன் தூதாக அனுப்ப வேண்டும் என்பது தான். என்ன அஜெண்டா என்பது அரசியல் வல்லுனர்களுக்கே வெளிச்சம். அஜெண்டா இல்லாமல் தூது செல்ல விரும்பாமல், பதிலும் சொல்லாமல் மழுப்பி விட்டார் பிரணாப் முகர்ஜி, இடையே ஓர் ஆள் விட்டார் தமிழினத் தலைவர், மசியவில்லை, அவர் என்ன சாதாரண ஆளா? இந்திரா அமைச்சரவையிலேயே இருந்தவராயிற்றே? நான்கு பிரதமர்களைப் பார்த்தவராயிற்றே! இப்போதைய பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கையே இவர்தானே ரிசர்வ் வங்கி கவர்னர் ஆக்கினார். ஆக, தமிழினத் தலைவர் டாக்டர் கலைஞர் மு.கருணாநிதியின் கோரிக்கைகள் யாவும் கண்டுகொள்ளப் படவில்லை. பதில் இல்லாமல் நிராகரிக்கப் பட்டன. இவரின் குரலுக்கு, கோரிக்கைக்கு மதிப்பில்லை என்றால் என்ன செய்திருக்க வேண்டும்?

கிளிநொச்சி வீழும் வரை பொறுத்திருங்கள் தமிழினத் தலைவரே என்று பிரணாப் மொகர்ஜி சொல்லி இருப்பாரோ? யார் கண்டார்?

வீழ்ந்த கிளிநொச்சி மீண்டும் வீறு கொண்டு எழும்! ஆனால் தமிழினத் தலைவர் பட்டம்!