ஒரு ரூபாய்க்கு அரிசி – விவசாயிகளின் வயிற்றில் மரண அடி!

சமீபத்தில் தமிழக முதல்வர் திரு.கலைஞர் மு.கருணாநிதி அவர்கள் ஒரு ரூபாய்க்கு நியாய விலைக் கடைகளில் அண்ணாவின் நூற்றாண்டு பிறந்தநாள் முதல், அரிசி போடுவதாக அறிவித்திருக்கிறார். இந்த அறிவிப்பு பாட்டாளி ஏழை மக்களுக்கு இனிப்பைத் தரும் செய்தியாக இருந்தாலும், ஏன் தமிழகத்தின் ஒட்டுமொத்த தமிழ் மக்களுக்கும் ஒரு நற்செய்தியாக இருந்தாலும், அதற்கு பின் உள்ள கசப்பான பின்விளைவுகளைப் பற்றி நாம் கொஞ்சம் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

நம் விவசாயி பாடு பட்டு உழைத்து, நாற்று விட்டு,நாற்று பறித்து, நாற்று கட்டு தூக்கி, நடவு நட்டு, களைஎடுத்து, மருந்தடித்து, பின்னர் மருகளைஎடுத்து களைத்துப்போய், உரங்களை சமயம் பார்த்துப் போட்டு, எலிகளை பிடித்து, கதிர் அறுக்கும் வரை காவு காத்து, கதிர் அறுத்து அடித்து, கூலி கொடுத்தது போக அவனுக்கு என்ன மிஞ்சும் என்று நினைக்கிறீர்கள்.
பட்டுக்கோட்டையார் பாடியது போல் "காடு வெளைஞ்சென்ன மச்சான் நமக்கு கையும் காலுந்தானே மிச்சம்"

இவ்வளவு சிரமங்களுக்கிடையில் ஆற்றுத் தண்ணீருக்காக அவன் காத்து காத்து காய்ந்து கிடந்தது எத்தனை நாள்?
பணக்காரர்களுக்கு (பம்பு செட்டு உள்ளவர்களுக்கு) இலவச மின்சாரம் என்றீர்கள். இல்லாத மின்சாரத்தை இலவசமாகத் தருவதால் என்ன பயன்?
மின்சாரம் இருக்கும் போதெல்லாம் நிலத்தடி நீரை உறிஞ்சுகிறார்கள். அவர்களின் வயல்களை தெப்பம் போல் மிதக்க விடுகிறார்கள். ஏழை விவசாயிகள் அவர்களிடம் பணம் கொடுத்து தண்ணீர் இறைக்க வேண்டியிருக்கிறது. அவர்களுக்குத் தண்ணீர் தேவை இல்லாதபோது மண்டை கிணற்றுக்குள்(பெரிய கிணறு) தண்ணீரை விட்டு சேமித்து, பின்னர் அதிலிருந்து தண்ணீர் இறைத்துக் கொள்கிறார்கள்(அதுவும் இலவச மின்சாரம் தான்)
இதனால் ஏழை, நடுத்தர மக்களுக்கு என்ன லாபம்?
இதனால் வீணாகும் பணத்தை(நிதியை)யார் தலையில் கட்டுகிறார்கள்?
ஏழை மக்கள் சாப்பாட்டுக்கு கஷ்டப் படுகிறார்கள் அதனால் ஒரு ரூபாய்க்குக் கொடுக்கிறோம் என்று சொன்னால், அதை நாங்கள் ஏற்றுக் கொள்கிறோம்.
அந்த ஒரு ரூபாயும் அவனுக்குக் கிடைக்காத பட்சத்தில் அவன் எப்படி அந்த அரிசியை வாங்கிச் சாப்பிட முடியும்.(சாப்பிடக்கூடிய அரிசியா என்பது வேறு விடயம்)

ஓர் ஏழை நடுத்தர விவசாயி ஓர் ஏக்கர் நிலம் வைத்திருக்கிறான் என்று வைத்துக் கொள்வோம். அவனுடைய செலவுகளைப் கொஞ்சம் சிந்திப்போம், ஒரு ஆள் கூலி 100 முதல் 150 வரை. நடவாள்(பெரும்பாலும் பெண்கள்) ரூபாய் 75 முதல் 100 வரை. ஒரு மூட்டை DAP 1000 ரூபாய் வரை விற்கிறது. இதில் கூலி ஆள் கிடைப்பது குதிரைக் கொம்பாய் இருக்கிறது. ஏன் என்றால் இப்படி விவசாயிகள் படும் கஷ்டத்தில் அவன் எப்படி கூலி கொடுக்கப்போகிறான் என்று எண்ணி அனைவரும் வெளி மாநிலங்கள், வெளிநாடு என்று சென்று விட்டார்கள். இந்த சூழ்நிலையில் இன்னும் விவசாயம் செய்யும் ஏழை நடுத்தர விவசாயிகள் பாவப் பட்ட ஜென்மங்களாக இருக்கிறார்கள். இவ்வளவும் கஷ்டப்பட்டு, அவன் நெல் விற்க வரும் போது அரசாங்கம் நெல் வாங்குவதற்கு பிகு பண்ணுவதைப் பார்த்திருக்கிறோம். அதைவிடக் கொடுமை அடிமாட்டு விலைக்கு எடுத்துக் கொள்வதைப் பார்த்திருக்கிறோம். அதில் எடை போடுபவனுக்கும், வாங்கும் ஊழியனுக்கும் கையூட்டு வேறு.

வெளிநாடுகளில், உலகம் முழுவதும் ஏற்பட்டிருக்கும் உணவு தட்டுப்பாட்டில்(Food Crisis). நீங்கள் கற்றுக் கொண்ட பாடம் என்ன? குறைந்த பட்சம் அது தெரியுமா உங்களுக்கு? நம் விவசாயி உற்பத்தி செய்யும் 9 ரூபாய் மதிப்புள்ள வெகு சன்ன ரக அரிசி இன்று வெளிநாட்டில் 150 ரூபாய் விற்கிறது.(கிடைப்பது அரிதாக இருக்கிறது) ஏன் நமது விவசாயிகளின் உழைப்பால் விளைந்த நெல்லை உபயோகம் போக உபரியை வெளிநாட்டிற்கு அனுப்பி அவனை நிம்மதியாக வாழவிட்டால் என்ன? விவசாயிகள் வாழ்ந்தால் தான் ஏழை மக்கள் வாழ்க்கை தன்னிறைவு அடையும். இல்லை என்றால் எல்லா விவசாய குடும்பத்தில் உள்ளவர்களும் வெளி மாநிலத்திற்கு,வெளிநாட்டிற்கு வேலை தேடிச் செல்லும் படலம் தொடர்வது உறுதி.
விவசாயம் செய்ய யாரும் இல்லாத துர்பாக்கிய நிலை ஏற்பட்டுவிடும் அபாயம் இருக்கிறது. இதை தடுக்க வேண்டியது ஆட்சியில் இருப்பவர்களின் கடமை அல்லவா?

அதை விடுத்து ஒரு ரூபாய்க்கு அரிசி தருகிறேன் என்றால் அது விவசாயிகளின் வயிற்றில் அடிக்கும் மரண அடியாகவே கருதுகிறேன். வெளிமாநிலத்திற்கு நம் ரேஷன் அரிசி கடத்தப் பட்டு அங்குள்ளவர்கள் குறைந்த விலையில் அரிசி சாப்பிட எதுவாக அமையும். கண்டிப்பாக அவர்கள் நமக்கு தண்ணீர் தரமாட்டேன் என்று அடம் பிடிப்பவர்கள் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே. இதனால் ஏற்படும் இழப்பு யார் யார் தலையில் விழும் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்ததே.

கிராமங்களில் அடிப்படை வசதிகள் இல்லை, குடிக்க தண்ணீர் இல்லை(தண்ணீர் பாட்டில் 20 ரூபாய் விற்கிறது). கழிப்பறை நாறுகிறது, தண்ணீர் இல்லை அதற்கு இரண்டு ரூபாய் நுழைவுக் கட்டணம். கிராமங்களில் கழிப்பறையே இல்லை, இருந்தாலும் தண்ணீர் இல்லை. அரை கிளாஸ் தேநீர் 3 ரூபாய் விற்கிறது. ஒரு கிலோ அரிசி 1 ரூபாயா? வெளியே சொல்ல வெட்கமாக இருக்கிறது...!

இன்னும் நிறைய விடயங்கள் எழுத நினைத்தேன். வேறொரு பதிவில் சிந்திக்கலாம்.